-
1 догнусява ме
догнуся́ва ме, догнусе́е ме безл. гл. sich ekeln sw.V. hb; Ekel haben unr.V. hb tr.V., Ekel empfinden unr.V. hb tr.V. (от някого/нещо vor jmdm./etw. (Dat)); догнусява ме от него Es ekelt mich vor ihm; Догнусява го още при самата гледка Schon bei dem Anblick packt ihn (ein) Ekel.